Si Udin datang kepadaku
– Si Udin bana geldi
Saat itu malam pukul tujuh
– Saat yedide geceydi.
Dia bertanya doa bahagia
– Mutlu bir dua istedi
‘Ku jawab, “Inilah doanya”
– Dedim ki: “Bu onun duasıdır.”
رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
– رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
– وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
– رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
– وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
Lalu esoknya si Udin lagi, bertanya
– Sonra ertesi gün Udin tekrar sordu
“Apa doa agar masuk Surga?”
– “Cennete gitmek için dua nedir?”
Dan ‘ku jawab, “Ente banyak tanya
– Ben de dedim ki, “çok soru soruyorsun.”
Baiklah, inipun doanya”
– Pekala, işte bu.”
رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
– رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
– وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
– رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
– وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
– رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
– وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
– رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
– وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
– رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً
وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
– وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
– وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
