Pavel Callta – Písnička (feat. Pokáč) Çekçe Şarkı Sözleri Türkçe Anlamları

Návrat do rodné země,
– Memleketine dön,
Starší žena vedle mě,
– Yanımda yaşlı kadın,
Já sedim, dáma stojí,
– Oturuyorum, bayan duruyor.,
V mhd kouká chladně.
– Toplu taşıma araçlarında soğuk görünüyor.

Ptám se jí gentlemansky,
– Ona centilmence bir şekilde soruyorum.,
“Máte se dneska hezky?”
– “İyi vakit geçiriyor musun?””
Dáma jen sklopí oči,
– Bayan sadece gözlerini yuvarlıyor,
A na svět dál se mračí.
– Ve dünyaya kaşlarını çattı.

Nesměle povídám jí:
– Utangaç bir şekilde ona söyledim.:
“Pojďte si sednout, paní”,
– “Gelin oturun Bayan.”,
Koukne se na mě z patra,
– Bana yerden bakıyor.,
Na něco v kapse šmátrá.
– Cebinde bir şey arıyor.

Vytáhla na mě placku,
– Bana gözleme çekti.,
“Ukažte mi svou lítačku”,
– “Bana broşürünü göster”,
Revizorka, pro dobrotu, na žebrotu.
– Gözden geçiren, tanrı aşkına, kaburgada.

A tak zpívám, zpívám dál,
– Ve şarkı söylüyorum, şarkı söylüyorum,
Přijímám všechno, co mi život dal i vzal.
– Hayatın bana verdiği ve benden aldığı her şeyi kabul ediyorum.
Tyhle tóny zpívám rád, po písničce v klidu spát.
– Bu sesleri söylemeyi severim, şarkıdan sonra huzur içinde uyurum.

Nanananananana
– Nanananananana
Nanananananana
– Nanananananana
Nanananananana
– Nanananananana
Nanananananana
– Nanananananana

Občas si říkám, jaký,
– Bazen ne olduğunu merak ediyorum,
Jaký by bylo asi,
– Nasıl olurdu,
Vzbudit se a mít ňáký,
– Uyan ve biraz iç.,
Hej aspoň ňáký vlasy.
– En azından biraz saç.

Kštici mít jako Pavel,
– Paul gibi olmak,
Světem bych jezdil travel,
– Dünyayı gezerdim.,
To byl fakt úchvatnej rým,
– Harika bir kafiyeydi.,
ó díky bráško, já vím.
– Sağ ol kardeşim, biliyorum.

Na pláži na Ibize,
– İbiza’da sahilde,
By ke mně tulily se,
– Bana gelirlerdi.,
Všechny ty místní slečny,
– Tüm yerel bayanlar,
Jak byl by svět báječný.
– Dünya ne kadar harika olurdu.

Byl bych ten playboy, který
– Ben playboy olurdum
Má nejsvůdnější kučery.
– En baştan çıkarıcı bukleleri var.
Takhle mám jen lysinu,
– Elimde sadece kel bir nokta var.,
Milý synu.
– Sevgili oğlum.

A tak zpívám, zpívám dál,
– Ve şarkı söylüyorum, şarkı söylüyorum,
Přijímám všechno, co mi život dal i vzal.
– Hayatın bana verdiği ve benden aldığı her şeyi kabul ediyorum.
Tyhle tóny zpívám rád, po písničce v klidu spát.
– Bu sesleri söylemeyi severim, şarkıdan sonra huzur içinde uyurum.

Nanananananana
– Nanananananana
Nanananananana
– Nanananananana
Nanananananana
– Nanananananana
Nanananananana
– Nanananananana

Zpátky do přítomnosti,
– Şimdiki zamana geri dön,
Obrazů složitosti.
– Karmaşıklık görüntüleri.
Každýho potká něco, co nás táhne
– Hepimizin bizi çeken bir şeyi vardır.
K zoufalosti.
– Umudunu kesmek.

Potkal jsem krásnou holku,
– Güzel bir kızla tanıştım.,
Podobnou na Karkulku,
– Bir kapağa benzer,
Oči jak Pokahontas,
– Pokahontas gibi gözler,
říkal jsem si: “Kámo zlom vaz.”
– ” Dostum, boynunu kır.”

Táhla nás přitažlivost,
– Çok etkilendik.,
Jak dvě puzzle, bezprostřednost,
– Nasıl iki bulmaca, yakınlık,
Spontánnost a bezstarostnost,
– Kendiliğindenlik ve dikkatsizlik,
Jako ze snu, nežná bytost.
– Rüya gibi, nazik bir yaratık.

V noci mě zatáhla na
– Geceleri beni kendine çekti.
Opuštěný místní hřiště,
– Terk edilmiş yerel oyun alanı,
A jak to dopadlo si
– Ve nasıl ortaya çıktı
Povíme zas příště…
– Bir dahaki sefere konuşuruz…

A tak zpívám, zpívám dál,
– Ve şarkı söylüyorum, şarkı söylüyorum,
Přijímám všechno, co mi život dal i vzal.
– Hayatın bana verdiği ve benden aldığı her şeyi kabul ediyorum.
Tyhle tóny zpívám rád, po písničce v klidu spát.
– Bu sesleri söylemeyi severim, şarkıdan sonra huzur içinde uyurum.

Bylo nám ještě málo,
– Hala kısaydık.,
Když se to tenkrát stalo.
– O zaman olduğu zaman.
Holka s níž vprostřed dvora,
– Bahçenin ortasındaki kız,
Hrával jsem si na doktora.
– Eskiden doktorculuk oynardım.

Jmenovala se Julča,
– Adı Julia’ydı.,
Chtěl jsem s ní trávit svůj čas,
– Zamanımı onunla geçirmek istedim.,
Netušil jednoho dne,
– Bir gün bilmiyordu.,
že se na mě vybodne.
– bana sırt çevireceğini.

Přišel jsem na náš dvorek,
– Arka bahçemize geldim.,
Místo mě stál Liborek,
– Libor benim yerimdeydi.,
Liborek z naší třídy,
– Sınıfımızdan Libor,
Prstíky měl od křídy.
– Parmakları tebeşirle kaplıydı.

Kalhoty dole oba,
– Pantolonunu indir,
Jímala se mě zloba.
– Kızgındım.
Liborek teď bručí v cele,
– Libor şimdi hücrede homurdanıyor,
Tenkrát dělal učitele.
– O zamanlar öğretmendi.

A tak zpívám, zpívám dál,
– Ve şarkı söylüyorum, şarkı söylüyorum,
Přijímám všechno, co mi život dal i vzal.
– Hayatın bana verdiği ve benden aldığı her şeyi kabul ediyorum.
Tyhle tóny zpívám rád, po písničce v klidu spát.
– Bu sesleri söylemeyi severim, şarkıdan sonra huzur içinde uyurum.

A tak zpívám, zpívám dál,
– Ve şarkı söylüyorum, şarkı söylüyorum,
Přijímám všechno, co mi život dal i vzal.
– Hayatın bana verdiği ve benden aldığı her şeyi kabul ediyorum.
Tyhle tóny zpívám rád, po písničce v klidu spát.
– Bu sesleri söylemeyi severim, şarkıdan sonra huzur içinde uyurum.