Etiket: Sezen Aksu

Kan ter içinde uykularından uyanıyorsan eğer her geceYalnızlık sevgili gibi boylu boyunca uzanıyorsa koynunaOlur olmaz yere ıslanıyorsa kirpiklerin artık her şeyeAnneni daha sık anımsıyorsan hatta anlıyorsanKalbini bir mektup gibi buruşturulup fırlatılmışKendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsanİçindeki çocuğa sarılSana insanı anlatır Eller günahkarDiller günahkarBir çağ yangını bu bütünDünya günahkarEller günahkarDiller günahkarBir çağ yangını bu bütünDünya günahkarMasum…

Ne sende suç vаr inаn, ne de bende– Ne sende suç var, ne de bendeNe kаdаr çok utаnç birikmiş içerde– Utanç birikmiş için hiçbir şey yokturNe zor yüklenen rolleri reddetmek– Ne zor yüklenen rolleri reddetmekMuhtemelen delirmişiz dаhа аnа rаhminde– Muhtemelen, Daha apa rahminde tarafından reddedildi Kimse kimseyi çözemez– Kimse kimseyi çözemezO kаdаr derine inemez– Hakkında…

Bir sabah saçlarımı okşayıp da rüzgarİzlerini sürüp de gidecek beyaz beyazVe güneş aynaya baktığımda çizgilerdenYeni bir yüz gösterecek üzülerek biraz Yok olmaz erken daha, biraz geç kalın ne olurHiç hazır değilim henüzNe olur baharlarımı bırakın bir süre dahaTanıdık değil bana güz Yok, olamaz dur, dur gidemezsinGözlerimin rengi dur, bulutlara dönemezsinYok alamazsın beni deli zaman, durÖmrüme…

Hayat bazen öyle insafsız kiKüçük bir boşluğundan yakalarHissettirmez, en zayıf anındaSeni ta yüreğinden yaralar Ellerin, kolların bağlansa daBaşında kasırgalar kopsa daSen tüm gücünle karşı koysan daSeni acımasız sevdaya atsalar Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsunBeraber olamayız, benim gibi biliyorsunBir başka dünyanın insanısın, yavrucağımSen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsunBeraber olamayız, benim…

Bende hiç tükenmez bir hayat vardıKırlara yayılan ilkbahar gibiKalbim hiç durmadan hızla çarpardıGöğsümün içinde ateş var gibi Başını göğsüme sakla sevgilimGüzel saçlarında dolaşsın elimBir gün ağlayalım, bir gün gülelimSevişen yaramaz çocuklar gibi Hissedince sana vurulduğumuAnladım ne kadar yorulduğumuSakinleştiğimi, durulduğumuDenize dökülen bir pınar gibi Başını göğsüme sakla sevgilimGüzel saçlarında dolaşsın elimBir gün ağlayalım, bir gün gülelimSevişen…

Ne zaman canın yansa bu kadar derindenSanırsın mümkün değil bir daha üzülmenNe inat ne gözü kara ne dayanıklı yürekAcıyor aynı yerden her şeye rağmenNe akıl kâr ediyor ne fikir o sıradaBiliyorsun, geçiyor zamanla ama ne fayda Yaralı, tepeden tırnağa herkes yaralıAlışılmıyor acıya; yok kaidesi, kuralıKanayıp ne kadar tutabilirsin gül uğruna dikeni?Ne gelen anladı ne giden…

Bak deme bana bakamam gözüne– Bak deme bana bakamam gözüneGül deme bana bülemem yüzüne– Gül deme bana bülemem yücineBak deme bana bakamam gözüne– Bak deme bana bakamam gözüneGül deme bana bülemem yüzüne– Gül deme bana bülemem yücine Kusura bakma iş işten geçti– Kusura bakma iş geztiOlamayız artık eskisi gibi– Olamayız sanat eskisi gibiKusura bakma iş…

Madem ki istiyorsun öyleyse durma gitBeni düşünme rahat ol yalnız kalabilirim Sen de bilirsin hiçbir acı sonsuza dek sürmezHatta her an yeniden sevebilirimOlmazdı ben de biliyorum haklısın haydi gitKorkma seninle gerçekten dost olabilirim Aslında ben de uzun zamandan beridir sanaAyrılmak istediğimi söylemedim haydi git Git… Git… Git… me dur ne olursunGitme kal yalan söyledimDoğru değil…