Myndskeið
Textar
I wanna go somewhere
– Ég vil fara eitthvað
Why can’t we just go somewhere?
– Af hverju getum við ekki bara farið eitthvað?
Can we go somewhere that waits?
– Getum við farið eitthvað sem bíður?
That won’t move away from us? (From us? From us?)
– Mun það ekki hverfa frá okkur? (Frá okkur? Frá okkur?)
Oh
– Oh
There’s a vulnerable feeling
– Það er viðkvæm tilfinning
Oh, woah
– Vá, vá
That’s a place that ain’t leaving, leaving
– Það er staður sem er ekki að fara, fara
The answers I found
– Svör sem ég fann
Overexposed
– Yfirlýst
You were born with a lot to correct
– Þú fæddist með mikið til að leiðrétta
You were born with a puzzle to solve
– Þú fæddist með þraut til að leysa
You’re not high, you just became a child
– Þú ert ekki hár, þú varðst bara barn
Returned to a path, hidin’ in overgrown grass
– Aftur á stíg, hidin ‘ í grónu grasi
If you didn’t chase it
– Ef þú eltir það ekki
It would have stayed still
– Það hefði staðið enn
The horizon is a prey-like animal
– Sjóndeildarhringurinn er bráðalíkt dýr
That preys on men who pray like animals
– Það rænir menn sem biðja eins og dýr
And now it takes form, and takes flight
– Og nú tekur það á sig mynd og flýgur
It can take you anywhere you like
– Það getur tekið þig hvar sem þú vilt
Open your hand and your palm
– Opnaðu hönd þína og lófa
Drown out the countdown to the alarm
– Drukkna niðurtalninguna að vekjaraklukkunni
The line curves into a path through clouds
– Línan sveigir inn á braut í gegnum ský
The tail wrapped in waves, its mouth covered in sky
– Halinn vafinn í öldur, munnur hans þakinn himni
I prayed one last time, but I didn’t know
– Ég bað í síðasta sinn, en ég vissi ekki
It can smell fear on your breath
– Það finnur lykt af ótta við andardráttinn þinn
And the sweat in the hands of a man
– Og svitinn í höndum manns
Who has never forgiven himself
– Sem hefur aldrei fyrirgefið sjálfum sér
And the answers I so desperately crave
– Og svörin sem ég þrái svo sárlega
Will cover me in the shape of a cave
– Mun hylja mig í formi hellis
Removing a stone from a roof
– Að taka stein af þaki
Held together with nothing but tension
– Haldið saman með ekkert nema spennu
I could end the world
– Ég gæti endað heiminn
With one slip from the other side of the ceiling
– Með einum miði frá hinum megin við loftið
I accept your answer
– Ég samþykki svar þitt
I was just a pretender
– Ég var bara pretender
Who learned how to surrender
– Hver lærði hvernig á að gefast upp
At least I know something you won’t
– Að minnsta kosti veit ég eitthvað sem þú munt ekki
In the bigger picture, where I extend beyond the frame
– Í stærri mynd, þar sem ég ná út fyrir rammann
Your world will end at home
– Heimurinn þinn mun enda heima
And to you, that will be good enough
– Og til þín, það verður nógu gott
My world ends so much worse
– Heimurinn minn endar svo miklu verri
And so much harder
– Og svo miklu erfiðara
To me, that is better
– Fyrir mér er þetta betra
To it, we’re the same
– Til þess erum við eins
And to everyone
– Og til allra
To everyone
– Fyrir alla
The captain stands alone, arms to the sky
– Skipstjórinn stendur einn, vopn til himins
The symphony of loneliness, unheard upon its own
– Sinfónía einsemdarinnar, fáheyrð ein og sér
He cracks a bottle, it’s the only friend he knows
– Hann brýtur flösku, það er eini vinurinn sem hann þekkir
Years of no expression left him bitter, comatose
– Ár án tjáningar skildu hann bitur, í dái
The rain is torrential, he gives a toothless grin
– Rigningin er úrhellisrigning, hann gefur tannlaust glott
About to meet the devil, projections from within
– Um að mæta djöflinum, spár innan frá
Lighting strikes the ocean, illuminating fears
– Lýsing slær hafið, lýsir upp ótta
The depth reflects his mind, his time is getting near
– Dýptin endurspeglar huga hans, tími hans nálgast
Counting every moment, wish away the minutes
– Telja hvert augnablik, óska burt mínútur
Waves as big as mountains, strung out to his limits
– Öldur stórar sem fjöll, strengdar út að mörkum hans
The blankness of oblivion, reality sinks in
– Tómleiki gleymskunnar, raunveruleikinn sekkur í
Consumed by the roar of fear, a thousand voices grin
– Neytt af öskri óttans, þúsund raddir glotta
Heart pounding, he finishes the bottle
– Hjartað slær, hann klárar flöskuna
Climbs up to the sail, clutching, wishing for tomorrow
– Klifrar upp að seglinu, grípur, óskar eftir morgundeginum
While all his crew were taken, lost to the ocean
– Þó að allir áhöfn hans voru teknar, missti hafið
The ghost of his friends begin to haunt him, spirit broken
– Draugur vina hans byrjar að ásækja hann, andi brotinn
Vanish like the stars on a dark, misty night
– Hverfa eins og stjörnurnar á dimmri, þokukenndri nótt
Evil housed the wind as it barks in his mind
– Evil hýsti vindinn þegar hann geltir í huga hans
The thunder splitting eardrums, like the sound of metal snapping
– Thunder kljúfa eardrums, eins og hljóð úr málmi glefsinn
Because fate is getting closer, faith was always lacking
– Vegna þess að örlögin nálgast vantaði alltaf trúna
Time is of the essence, embrace or let it go
– Tíminn er kjarninn, faðmaðu eða slepptu honum
A solace inside courage
– Hugrekki
Intuition always known but the darkness so consuming
– Innsæi alltaf þekkt en myrkrið svo neyslu
The only life he’s shown
– Eina lífið sem hann hefur sýnt
Is that heaven’s open wide, it’s hell on earth he knows
– Er að himinninn er opinn breiður, það er helvíti á jörðu hann veit
[Instrumental Outro]
– [Instrumental Outro]
