Идишӣ Сингальский Тарҷума

Идиш забони қадимист, ки решааш Ба Олмон дар асри 10 меравад, гарчанде Ки Дар Аврупои Марказӣ ва Шарқӣ аз асрҳои миена сухан меравад. Ин омезиши якчанд забон, пеш аз ҳама олмонӣ, ибрӣ, арамӣ ва славянӣ мебошад. Идиш баъзан ҳамчун лаҳҷа ҳисобида мешавад, аммо дар асл он забони комил бо синтаксис, морфология ва луғати худ мебошад. Истифодаи ин забон дар тӯли асрҳо аз сабаби диаспора, ассимилятсия ва тағиребии шароити иҷтимоӣ коҳиш ефтааст, аммо имрӯз ҳам бисере аз яҳудиени православӣ дар баъзе кишварҳо бо он ҳарф мезананд.

Гарчанде ки идиш мақоми забони расмӣ надорад, онҳое, ки то ҳол бо он ҳарф мезананд, медонанд, ки он ҳам барои мақсадҳои забонӣ ва ҳам фарҳангӣ то чӣ андоза муҳим аст. Аз ин рӯ, дар саросари ҷаҳон одамоне ҳастанд, ки мехоҳанд забонро тавассути хидматҳои тарҷума ба забони ядисӣ нигоҳ доранд. Тарҷумонҳо барои бартараф кардани фосилаи байни онҳое, ки ядишро мефаҳманд ва онҳое, ки ин корро намекунанд, кӯмак мекунанд.

Хидматҳои тарҷума аз забони ядисӣ метавонанд ба пайдо кардани истилоҳҳои ибронӣ, ки ба як қисми забони ядисӣ табдил ефтаанд, ба монанди калимаҳое, ки Аз Библия гирифта шудаанд е ибораҳое, ки барои ишора ба урфу одатҳои динӣ истифода мешаванд, кӯмак кунанд. Бо тарҷума, ин ибораҳои муқаддасро ба имло е гуфтугӯи ядисӣ дуруст дохил кардан мумкин аст. Барои онҳое, ки бо ин забон ошно нестанд, дастрасӣ ба тарҷумаҳои идишӣ метавонад хеле муфид бошад.

Тарҷумаи ҳуҷҷатҳо ба забони ядисӣ дар тӯли таърих дар бисер соҳаҳо, аз қабили муҳоҷират, дин, адабиет, забоншиносӣ ва таърихи яҳудӣ истифода шудааст. Аз ин рӯ, пайдо кардани тарҷумонҳои соҳибихтисос аз забони ядисӣ, ки ҳам ба забони ибрӣ ва ҳам ба забони олмонӣ тасдиқ шудаанд, муҳим аст. Илова ба худи забон, ин мутахассисон бояд фарҳанг, контекст ва шароити асарҳои гуногунро донанд, то тарҷумаҳои онҳо тарҳи аслиро дақиқ инъикос кунанд.

Тарҷумаҳо ба забони ядисӣ на танҳо ба онҳое, ки мехоҳанд забонро омӯзанд, кӯмаки калон мерасонанд, балки барои зинда нигоҳ доштани он кӯмак мерасонанд. Бо кӯмак ба тарҷумаи калимаҳо ва ибораҳои идишӣ ба забонҳои дигар, тарҷумаҳо барои пешгирии нобудшавии пурраи забон кӯмак мекунанд. Бо ерии тарҷумонҳои соҳибихтисос, ядиш зинда ва солим нигоҳ дошта, ба фарҳанг ва анъанаҳои халқи яҳудӣ тиреза мекушояд.

Кадом кишварҳо бо забони ядиш ҳарф мезананд?

Забони ядисӣ асосан дар ҷамоатҳои яҳудиени Иелоти Муттаҳида, Исроил, Русия, Беларус, Украина, Лаҳистон ва Маҷористон сухан меравад. Он инчунин бо шумораи камтари яҳудиен Дар Фаронса, Аргентина, Австралия, Африқои Ҷанубӣ, Канада ва дигар кишварҳо сухан мегӯяд.

Таърихи забони ядиш чист?

Идиш забонест, ки решааш ба забони олмонии миена меравад ва онро яҳудиени ашкеназӣ дар саросари ҷаҳон ҳарф мезананд. Он аз замони таъсисебии худ дар асри 9, вақте ки ҷамоатҳои яҳудӣ дар Қаламрави Олмони ҳозира ва Шимоли Фаронса рушд мекарданд, ҳамчун забони асосии яҳудиени ашкеназ хизмат мекард. Ин омехтаи якчанд забонҳо, аз ҷумла ибрӣ ва арамӣ, инчунин лаҳҷаҳои славянӣ, романӣ ва олмонии миена мебошад.
Идиш бори аввал дар байни яҳудиени аврупо тақрибан дар асри 12 маъмул шуд, вақте ки он асосан ҳамчун забони гуфтугӯӣ истифода мешуд, на шакли анъанавии хаттӣ. Ин ба ҷойгиршавии аҳолии яҳудӣ вобаста буд, ки аксар вақт аз ҷиҳати ҷуғрофӣ аз ҳамдигар ҷудо буданд ва бо мурури замон лаҳҷаҳои гуногунро инкишоф доданд. Дар тӯли асрҳои 15-16 идиш дар Саросари Аврупо паҳн шуда, забони муошират дар байни яҳудиени аврупо гардид.
Идиш инчунин ба забонҳои маҳаллӣ, ки яҳудиен дар он зиндагӣ мекарданд, таъсири сахт расонд, то дар Саросари Аврупо, Африқо ва Амрико лаҳҷаҳои гуногун ташаккул.. Бо вуҷуди фарқиятҳои дохилӣ, лаҳҷаҳои идишӣ грамматикаи умумӣ, синтаксис ва захираи луғавии стандартӣ доранд, ки ба баъзе лаҳҷаҳо иброӣ ва ба дигар забонҳои дертар таъсири бештар расондаанд.
Дар асри 19 адабиети ядисӣ ривоҷ ефт ва китобҳо ва маҷаллаҳои зиеде ба ин забон чоп шуданд. Аммо афзоиши зиддисемитизм, кӯчонидани бисере аз яҳудиен пас аз ҷанги дуюми ҷаҳонӣ ва қабули забони англисӣ ҳамчун забони бартаридошта дар Иелоти Муттаҳида боиси коҳиши идиш ҳамчун забони гуфтугӯӣ гардид. Имрӯз ҳам миллионҳо одамон дар саросари ҷаҳон, асосан Дар Амрикои Шимолӣ ва Исроил бо забони ядисӣ ҳарф мезананд, гарчанде ки ин забон мисли пештара ба таври васеъ истифода намешавад.

Дар байни 5 нафаре, ки дар рушди забони ядиш саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Элиэзер Бен-Иегуда (18581922): бен-Иегуда ба эҳеи забони ибронӣ нисбат дода мешавад, ки ӯ бо ворид кардани бисер калимаҳои идишии ибрӣ ин корро кард. Вай инчунин аввалин шахсе буд, ки луғати ҳамаҷонибаи ибронии муосирро таҳия кард ва дар ин забон мақолаҳо ва китобҳо навишт.
2. Шолом-Алейхем (1859-1916): Алейхем нависандаи маъруфи ядисӣ буд, ки дар Бораи ҳаети яҳудиен дар Аврупои Шарқӣ менавишт. Асарҳои ӯ, аз ҷумла" Молочник Тевье", ба маъмулгардонӣ ва паҳн кардани ядиш дар саросари ҷаҳон кӯмак карданд.
3. Хайм Грейд (1910-1982): Грейд романнавис ва шоири маъруфи ядисӣ буд. Асарҳои ӯ, ки дар бораи мушкилоти ҳаети яҳудӣ нақл мекунанд, ба таври васеъ яке аз беҳтарин асарҳои адабиет бо забони идиш ҳисобида мешаванд.
4. Макс Вайнрайх (1894-1969): Забоншинос, профессор, муассис ва директори Институти тадқиқоти яҳудиени YIVO Дар Вилнюс, Литва, Вайнрайх тамоми ҳаети худро ба омӯзиш ва маъмулгардонии идиш бахшидааст.
5. Ицик Мангер (1900-1969): Мангер шоири ядисӣ ва яке аз бузургтарин нависандагони асри 20 буд. Он ба эҳе ва навсозии забон таъсири калон гузошт.

Сохтори забони ядиш чӣ гуна сохта шудааст?

Сохтори ядиш қариб ба сохтори забони олмонӣ монанд аст. Он аз калимаҳо, ибораҳо ва ҷумлаҳое иборат аст, ки бо тартиби субъект-феъл-объект сохта шудаанд. Идиш одатан нисбат ба забони олмонӣ кӯтоҳтар аст, дар он мақолаҳо, пешвандҳо ва иттифоқҳои тобеъ камтар истифода мешаванд. Дар забони ядисӣ системаи пайвастшавии феълҳо ба монанди забони олмонӣ вуҷуд надорад ва баъзе замонҳои феълҳо аз феълҳои олмонӣ фарқ мекунанд. Идиш инчунин якчанд зарраҳои иловагӣ ва дигар унсурҳо дорад, ки дар забони олмонӣ мавҷуд нестанд.

Чӣ тавр забони ядишро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

Роҳи беҳтарини омӯхтани забони ядисӣ ин ғарқ шудан ба ин забон аст. Ин маънои гӯш кардани сӯҳбатҳои ядисӣ, хондани китобҳо ва рӯзномаҳо бо забони ядисӣ ва тамошои филмҳо ва намоишҳои телевизиониро бо забони ядисӣ дорад. Шумо инчунин метавонед ба курсҳои идиш дар маркази ҷамъиятии маҳаллӣ, донишгоҳ е онлайн номнавис шавед. Боварӣ ҳосил кунед, ки бо забони модарӣ бо он сӯҳбат кунед, ин ба шумо кӯмак мекунад, ки ба талаффуз ва грамматика одат кунед. Ниҳоят, луғат ва ҷадвалҳои феълии ядисӣ-англисиро дар даст нигоҳ доред, то ба шумо дар посух додан ба ҳама саволҳое, ки доред, кӯмак расонанд.

Тарҷума ба сингалӣ дар солҳои охир муҳимтар шуда истодааст, зеро шумораи бештари одамон дар саросари ҷаҳон бо ин забон ва фарҳанги он ошно мешаванд. Забони сингалӣ асосан Дар Шри-Ланка ҳарф мезанад, аммо он дар дигар кишварҳо, ба монанди Ҳиндустон, Сингапур ва Бангладеш низ истифода мешавад. Барои муоширати самаранок бо забони модарии сингалӣ тарҷумаҳои дақиқ ва боэътимод лозим аст.

Қадами аввал барои ба даст овардани тарҷумаи хуб ба забони сингалӣ ефтани тарҷумони баландихтисоси касбӣ мебошад. Тарҷумон бояд қодир бошад, ки тарҷумаи аз ҷиҳати забонӣ дақиқ ва ба фарҳанг мувофиқро барои ҳама мақсадҳо таъмин кунад. Ширкатҳои бонуфузро Дар Интернет пайдо кардан мумкин аст, аммо инчунин муҳим аст, ки тарҷумони интихобкардаи шумо бо забони тарҷумакардаатон таҷрибаи кофӣ дошта бошад.

Инчунин муайян кардани контексти тарҷума муҳим аст, то тарҷумон тамоми маълумоти заруриро барои таъмини тарҷумаи муассир дошта бошад. Ин метавонад пешниҳоди баъзе маълумоти замина дар бораи ҳадафи матн, шунавандагони мақсаднок ва ҳама гуна истилоҳот е ибораҳои мушаххасеро, ки бояд истифода шаванд, дар бар гирад.

Вақте ки тарҷумон дорои маълумоти зарурӣ ва малакаҳои забонӣ мебошад, шумо метавонед ба раванди тарҷума шурӯъ кунед. Вобаста аз ҳаҷм ва мураккабии матни тарҷумашуда, ин метавонад аз якчанд дақиқа то якчанд рӯз е ҳатто бештар аз он тӯл кашад. Пас аз ба итмом расонидани тарҷума, дидани матни тарҷумашуда муҳим аст, то дурустӣ ва мувофиқати матни аслиро таъмин кунад.

Бо интихоби дурусти тарҷумон, тарҷумаи босифат ба сингалӣ метавонад барои бартараф кардани фарқияти байни фарҳангҳои гуногун ва осон кардани муошират кӯмак кунад. Бо сарф кардани вақт барои ефтани тарҷумони соҳибихтисос ва боварӣ ҳосил кардан, ки тарҷумон тамоми маълумоти заруриро барои иҷрои кори хуб дорад, шумо боварӣ дошта метавонед, ки тарҷума дақиқ, мувофиқи анъанаҳои фарҳангӣ ва боэътимод хоҳад буд.

Кадом кишварҳо бо забони сингалӣ ҳарф мезананд?

Забони сингалӣ Дар Шри-Ланка ва қисматҳои Ҳиндустон, Малайзия, Сингапур Ва Таиланд ҳарф мезанад.

Таърихи забони сингалӣ чист?

Забони сингалӣ аз забони миенаи ҳиндуории пали пайдо шудааст. Онро муҳоҷирон дар ҷазираи Шри-Ланка тақрибан аз асри 6 пеш аз милод истифода мебурданд. Худи Шри-Ланка маркази буддизм буд, ки ба рушди забони сингалӣ таъсири калон расонд. Бо омадани тоҷирони португалӣ ва голландӣ дар асри 16, забон ба азхудкунии калимаҳои хориҷӣ шурӯъ кард, алахусус калимаҳои марбут ба савдо. Ин дар асри 19 низ идома ефт, вақте ки калимаҳои англисӣ ва тамилӣ ба сингалӣ дохил карда шуданд. Дар замони муосир забони сингалӣ дар ду шакли адабӣ стандартизатсия карда шуд: виҷесекараи сингалӣ ва китсири сингалӣ. Мақоми расмии Он Дар Шри-Ланка дар баробари мақоми сиесии Худ таҳаввул ефта, дар соли 2018 ба яке аз се забони расмии кишвар табдил ефт.

Дар байни 5 нафаре, ки дар рушди забони сингалӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Ананда Кумарасвами олими Шри-Ланка, муаллифи эссеҳои сершумор дар бораи забон ва фарҳанги сингалӣ, ба монанди таърихи Танқидии адабиети сингалӣ ва Грамматикаи Сингалӣ ва асари возеҳ.
2. Баддегама Вималаванса Теро як монахи буддоӣ ва донишманди маъруфи пали буд, ки барои эҳеи истифодаи пали дар адабиети сингалӣ масъул буд ва ба бисер донишҷӯен пали таълим медод.
3. Валисингха Харишчандра нависандаи серҳосил ва пешрави адабиети муосири сингалӣ, муаллифи асарҳое ба монанди Вессантара Джатака, Суриягода ва Кисавай Кави.
4. Гунадаса Амарасекара системаи имлои Грамматари кунчу-ро барои забони муосири сингалӣ қабул кард ва романҳое ба монанди Улей ва Роҳ аз гузаргоҳи Элефант навишт.
5. Эдиривера Сараччандра драматурги пешбар аст, ки пьесаҳои Ба Монанди "Манаме" ва "Синхабаху" - ро навиштааст ва бо истифодаи эҷодии забони сихала ва услуби эҷодии хатти худ маъруф буд.

Сохтори забони сингалӣ чӣ гуна сохта шудааст?

Сингалӣ забони ҷанубии ҳиндуориеӣ аст, ки тақрибан 16 миллион нафар Дар Шри-Ланка, асосан намояндагони гурӯҳи этникӣ дар сингал ҳарф мезананд. Забон ба тавре тартиб дода шудааст, ки ба ҳар як ибора овози хос е /a/, /ξ/, е/ ɯ /хос аст. Калимаҳо тавассути омезиши ҳамсадоҳо ва садонокҳо ба вуҷуд меоянд ва гурӯҳҳои ҳамсадоҳо умумӣ мебошанд. Пали ва санскрит, инчунин калимаҳое, ки аз португалӣ, голландӣ ва англисӣ гирифта шудаанд, ба ин забон таъсири калон расонидаанд. Забони сингалӣ ба тартиби калимаҳои субъект объект феъл (SOV) риоя мекунад ва дорои системаи бойи унвонҳои фахрӣ ва нишонаҳои одоб мебошад.

Чӣ тавр забони сингалиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Грамматикаи асосӣ ва сохтори забони сингалиро омӯзед. Қисмҳои гуногуни нутқро аз қабили исмҳо, ҷонишинҳо, феълҳо, сифатҳо, зарфҳо ва ғ.
2. Китоби хуби сингалӣ гиред, то ҳангоми таҳсил ҳамчун истинод истифода баред. Китобҳоеро ҷустуҷӯ кунед, ки мавзӯъҳо, аз қабили феълҳо, исмҳо, фаслҳо ва ибораҳоро дар бар мегиранд.
3. Забони модариро барои машқ пайдо кунед. Доштани касе, ки бо ин забон озодона ҳарф мезанад, метавонад ба шумо кӯмак кунад, ки калимаҳо ва ибораҳои навро зуд ва дақиқ омӯзед.
4. Луғати сингалиро омӯзед. Вақт ҷудо кунед, то бо калимаҳои сингалӣ ва чӣ гуна истифода шудани онҳо шинос шавед. Маъноҳои онҳоро дар луғат пайдо кунед ва навиштани онҳоро машқ кунед.
5. Сабтҳои аудиоиро ба забони сингалӣ гӯш кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки ба садои забон одат кунед ва дар бораи акцент ва талаффуз тасаввурот пайдо кунед.
6. Технологияро ба манфиати худ истифода баред. Бисер вебсайтҳо, барномаҳо ва дигар маъхазҳои муфид мавҷуданд, ки ба шумо дар омӯхтани забон кӯмак мерасонанд. Аз онҳо истифода баред ва шумо метавонед дар муддати кӯтоҳ забони сингалиро омӯзед.