| edilgi | * Dışarıdan gelip bir şeyde belli bir değişiklik yapan işveya bu işin sonucu, infial. |
| edilgin | * Hareketi ve etkisi olmayan, pasif. * Etkileri alıcıdurumunda olan, munfail, pasif, etkin karşıtı. * Olayların gidişini etkilemek ve denetlemek için kişinin hiçbir çaba göstermemesi durumu. |
| edilginlik | * Edilgin olma durumu. |
| edilme | * Edilmek işi veya durumu. |
| edilmek | * Etmek fiiline konu olmak, yapılmak. |
| edim | * Yapılmış, gerçekleşmişiş,amel, fiil. * İnsan bilinç ve faaliyetlerinin tek tek davranışları. * Belirli bir işdurumuyla karşılaştığızaman kişinin yapabildiği davranış. * Alacaklının isteyebileceği ve borçlunun yapmak zorunda olduğu davranış, ivaz. |
| edimli | * Edimi olan. |
| edimsel | * Edim niteliğinde olan, gerçek olarak var olan, fiilî, aktüel, gizli ve tasarılıkarşıtı. |
| edinç | * Edinilen şey veya şeyler, müktesebat. |
| edinilme | * Edinilmek işi. |
| edinilmek | * Edinmek işi yapılmak. |
| edinim | * Kazanma, iktisap. |
| edinme | * Edinmek işi, kazanma, iktisap. |
| edinmek | * Kendini (bir şeye) sahip kılmak, kendine sağlamak, iktisap etmek. |
| edinti | * Edinilen, kazanılan şey. |
| edip | * Edebiyatla uğraşan, edebî eser veren kimse, yazar. |
| edisyon | * Basım. |
| editör | * Basıcı, yayımcı, naşir, tâbi. |
| editörlük | * Basıcılık, yayımcılık. |
| edna | * Çok aşağı, en alt düzeyde. |
| edvar | * Çağlar, devirler. * Alaturka müzik kurallarını inceleyen eser. |
| edvar musikisi | * Alaturka klâsik müzik. |
| efe | * Yiğit, özellikle BatıAnadolu köy yiğidi, zeybek. * Ağabey. * Kabadayı. |
| efece | * Efe gibi, efeye yakışır (biçimde). |
| efekt | * Radyo ve televizyon yayınlarında, tiyatro oyunlarında veya film seslendirmelerinde, hareketleri izlemesi gereken seslerin tabiî kaynakların dışında, optik, mekanik, kimyasal yöntemlerle gerçekleştirilmesi. |
| efektif | * Banknot ve metal sikke. |
| efelek | * Lâbada. |
| efeleniş | * Efelenmek işi veya biçimi. |
| efelenme | * Efelenmek işi. |
| efelenmek | * Diklenmek, kafa tutmak. |
| efeleşme | * Efeleşmek işi. |
| efeleşmek | * Efe durumuna gelmek. |
| efelik | * Efe olma durumu. * Kabadayılık. |
| efelik etmek (veya yapmak) | * kabadayılık etmek. |
| efemine | * Kadınlara benzeyen veya kadınsıdavranışlar içinde görünen, davranışve kılık kıyafet bakımından kadına özenen (erkek). |
| efendi | * Eğitim görmüşkişi için özel adlardan sonra kullanılan unvan. * Günümüzde bey unvanından farklı olarak özel adlardan sonra kullanılan ikinci derecede bir unvan. * Buyruğu yürüyen, sözü geçen kimse. * Koca. * Saygıdeğer, ince, çelebi. * (erkekler için) Seslenme sözü olarak kullanılır. |
| efendi efendi | * Uslu uslu. |
| efendi gibi yaşamak | * sıkıntısız, varlık içinde yaşamak. |
| efendibaba | * Bazıailelerde çocukların babaları, gelinlerin kayınpederleri için kullandıklarısaygısözü. |
| efendice | * Efendi gibi, efendiye yaraşır (biçimde). |
| efendiden bir adam | * terbiyeli, kibar ve ağırbaşlıkimse. |
| efendilik | * Efendi olma durumu, efendiye yakışır davranış. |
| efendim | * Bir seslenişkarşısında “buradayım” anlamında kullanılır. * Anlaşılmayan bir sözü tekrarlatmak veya karşısındakinin ne düşündüğünü sormak için söylenir. * Nezaket veya saygı için söze katılır. |
| efendim nerede, ben nerede? | * “Ben ne diyorum siz ne diyorsunuz” anlamında kullanılır. |
| efendime söyleyeyim | * söz söylerken gerekli kelimeyi bulamayan bir kimsenin kullandığı bir söz. |
| efil efil | * Saç, giysi gibi hafif şeylerin rüzgârda dalgalanmasını belirtir, ifil ifil. |
| efil efil esmek | * yazın rüzgâr yavaşyavaş, serin serin esmek. |
| efil efil etmek | * rüzgârda dalgalanmak. |
| efkâr | * Eski düşünceler, fikirler. * Tasa, kaygı. * Kamuoyu, efkarıumumiye. |
| efkâr basmak | * tasalanmak, kaygılanmak. |
Bir yanıt yazın
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.