| efkâr dağıtmak | * sıkıntıyı gidermek, üzüntüden uzaklaşmak. |
| efkâr etmek | * efkârlanmak. |
| efkârıumumiye | * Kamuoyu. |
| efkârlanış | * Efkârlanmak işi veya biçimi. |
| efkârlanma | * Efkârlanmak işi. |
| efkârlanmak | * Tasalanmak, kaygılanmak, üzülmek. |
| efkârlı | * Tasalanmış, tasalı, kaygılı. |
| eflâk | * Gökler. |
| eflâke ser çekmek | * çok yüksek olmak. |
| eflâtun | * Açık mor renk. * Bu renkte olan. |
| eflâtunî | * Eflâtun renginde olan. * Plâtonik. |
| efor | * Zihince ve bedence ortaya konan çaba, emek. |
| efradınıcami, ağyarınımani | * ne eksik ne fazla; eksiği artığı olmayan. |
| efrat | * Bireyler, fertler. * Erler, erat. |
| efriz | * Bkz. friz. |
| efsane | * Eski çağlardan beri söylenegelen, olağanüstü varlıkları, olaylarıkonu edinen hayalî hikâye, söylence. * Gerçeğe dayanmayan, asılsız söz, hikâye vb. |
| efsaneleşme | * Efsaneleşmek işi. |
| efsaneleşmek | * Efsane durumuna gelmek. |
| efsaneleştirilme | * Efsaneleştirilmek işi. |
| efsaneleştirilmek | * Efsane niteliği kazandırılmak. |
| efsaneleştirme | * Efsaneleştirmek işi. |
| efsaneleştirmek | * Efsane durumuna getirmek. |
| efsaneli | * Efsanesi olan. |
| efsanevî | * Efsanelerde geçen, kendisi için efsaneler düzülen veya efsaneyi andırır nitelikte olan (kimse, hayvan, yer). |
| efsun | * Büyü, sihir. |
| efsunkâr | * Büyülü, sihirli. |
| efsunlama | * Efsunlamak işi. |
| efsunlamak | * Büyülemek, büyü yapmak. |
| eften püften | * Baştan savma yapılmış, dayanıksız, derme çatma, çürük, değersiz (şey). |
| ege | * Bir çocuğu koruyan, işlerine bakan ve her türlü davranışında sorumlu kimse, veli, iye. |
| Egeli | * Türkiye’nin batısından, Ege bölgesinden olan (kimse). |
| egemen | * Yönetimini hiçbir kısıtlama veya denetime bağlı olmaksızın sürdüren, bağımlı olmayan, hükümran, hâkim. * Sözünü geçiren, üstünlük kazanan. |
| egemenlik | * Egemen olma durumu. * Milletin ve onun tüzel kişiliği olan devletin yetkilerinin hepsi, hükümranlık, hâkimiyet. |
| eglog | * Kısa kır manzumesi, çoban türküsü. |
| ego | * Ben. |
| egoist | * Bencil, hodbin. |
| egoistlik | * Bencil olma durumu. |
| egoizm | * Bencillik, hodbinlik. |
| egosantrik | * Egosantrizm yanlısı. |
| egosantrizm | * Dünyada bireyin benliğini merkez sayan felsefe görüşü, beniçincilik. |
| egotizm | * Benlikçilik. |
| egzama | * Birdenbire ortaya çıkarak gelişen kızartı, kaşınma, sulanma, kabuk bağlama gibi doku bozukluklarıyla belirginleşen bir deri hastalığı, mayasıl. |
| egzamalı | * Egzaması olan. |
| egzamamsı | * Egzamayıandıran. |
| egzersiz | * Alıştırma. * İdman. |
| egzersiz yapmak | * alıştırma yapmak. |
| egzistansiyalist | * Varoluşçu. |
| egzistansiyalizm | * Varoluşçuluk. |
| egzogami | * Dışevlilik. |
| egzomorfizm | * Dış başkalaşım. |
Kategoriler