| cebriye | * Yazgıcılık, kadercilik, fatalizm. |
| ceddine lânet (veya yedi ceddine lânet!) | * “soyun sopunla birlikte Tanrıcezanızıversin!” anlamında ilenme bildiren söz. |
| ceddine rahmet! | * “aferin, bravo” veya “Tanrısenden razı olsun” anlamında kullanılır. |
| Cedî | * Oğlak burcu. |
| cedit | * Yeni. |
| cedre | * Guatr, guşa. |
| cefa | * Büyük sıkıntı, üzgü, eziyet. |
| cefa çekmek (veya görmek) | * üzüntü, sıkıntıçekmek. |
| cefa etmek | * üzmek, eziyet etmek. |
| cefakâr | * Cefalı. |
| cefakeş | * Cefa çeken, cefalı, sıkıntıya katlanan. |
| cefalı | * Sıkıntıya, eziyete katlanmışveya katlanan. |
| cefaya katlanmak | * sıkıntıveya üzüntüyü sabırla karşılayıp tahammül etmek. |
| ceffelkalem | * Hiç düşünüp taşınmadan, bir çırpıda. |
| cehalet | * Bilgisizlik, bilmezlik. |
| cehdetme | * Cehdetmek işi. |
| cehdetmek | * Çalışıp çabalamak. |
| cehennem | * Dinî inanışlara göre, kötülük yapanların öldükten sonra ceza görecekleri yer, tamu. * Çok sıkıntılıyer. |
| cehennem azabı | * Cehennemde uğranılacağına inanılan ceza. * Çok büyük sıkıntı, eziyet. |
| cehennem gibi | * çok sıcak. |
| cehennem hayatı | * Büyük sıkıntıve üzüntülerle dolu yaşayış. |
| cehennem kütüğü | * Cehennemde yanmaya yaraşır kimse. |
| cehennem ol | * defol!. |
| cehennem olmak | * defolmak. |
| cehennem taşı | * Gümüşün nitrik asitte ergitilmesiyle elde edilen, havaya dayanıklı, ışıkta bozulmayan beyaz kristal. |
| cehennem zebanisi | * Zalim, acımasız kimse. |
| cehenneme kadar yolu var | * “defolsun, istediği yere kadar gitsin, korkum yoktur” anlamında sövme. |
| cehennemî | * Cehennemle ilgili. * Üzücü, yakıcı, cehennem gibi. |
| cehennemi boylamak | * (sevilmeyen kimse için) ölmek. |
| cehennemin bucağı(veya dibi) | * çok uzak yer. |
| cehennemin dibine gitmek | * (kızılan kimse için) defolup gitmek. |
| cehennemleşme | * Cehennemleşmek durumu. |
| cehennemleşmek | * Cehenneme dönmek. * Aşırıüzüntü ve sıkıntıçekilen yer hâlini almak. |
| cehennemlik | * Öldükten sonra yerinin cehennem olacağısanılan, cehenneme lâyık (kimse). * Hamamın ocağı, külhan. * Modern ekmek fırınlarında ateşin bulunduğu en sıcak bölüm. |
| cehil | * Bilgisizlik, bilmezlik. |
| cehre | * Pamuk, yün, ipek gibi şeyleri eğirip iplik durumuna getirmeye yarar araç, iğ. |
| cehri | * Kök boyası gillerden, meyve, kabuk veya odunundan güzel kırmızırenk elde edilen bir kök (Rhamnus infectorius). |
| ceht | * Çaba, çabalama. |
| -cek | * Bkz. -cak / -cek. |
| ceket | * Erkeklerin ve kadınların giydiği, genellikle önden düğmeli, kalçayıörten, kollu giysi. |
| ceketatay | * Bkz. Jaketatay. |
| celâdet | * Yiğitlik, kahramanlık. |
| celâl | * Büyüklük, ululuk. * Öfke, kızgınlık. |
| Celâlî | * İlk olarak Yavuz Sultan Selim döneminde ortaya çıkıp devlete isyan eden Bozoklu Derviş celâl’in adamlarına ve ondan yana olanlara, sonralarıda türeyen bütün eşkıyaya verilen ad. |
| Celâlîlik | * Celâlî olma durumu. |
| celâllenme | * Celâllenmek işi. |
| celâllenmek | * Öfkelenmek, kızmak. |
| celâlli | * Sert ve öfkeli (kimse). * Hırçın, coşkun. |
| celâllice | * Celâlli gibi, celâlliye benzer. |
| celbe | * Avcıçantası. |
Kategoriler