| falan | * Söylenmesi istenmeyen veya gerekli görülmeyen bir özel adın yerini tutar. * Tarih, yer, kişi ve benzeri sözlerle sıfat tamlamalarıyapıldığında, bu tamlamalar, tekrarlanmak istenmeyen şeyleri genel olarak anlatmaya yarar. * Cümlede belirtilen nesne veya nesnelerden sonra gelerek “ve benzerleri” anlamında kullanılır. |
| falan festekiz | * Bkz. falan filân. |
| falan feşmekân | * Bkz. falan filân. |
| falan fıstık | * Bkz. falan filân. |
| falan filân | * Önem verilmeyen, hafifsenen şeyler için kullanılır. |
| falanca | * Falan. |
| falanıncı | * Söylenmesi gerekli görülmeyen sıra sayısıyerine kullanılır, filânıncı. |
| falanj | * Eski Yunanlılarda, özellikle Makedonya yayalarının çekirdeğini oluşturan mızraklıalay. * Bazıülkelerde yarıaskerî siyasî kuruluşlara verilen ad. |
| falanjist | * İspanya’da falanj üyesi. |
| falcı | * Fala bakmayıkendine geçim yolu yapan kimse. |
| falcılık | * Falcının işi. |
| falçata | * Bkz. falçete. |
| falçete | * Eğri kunduracı bıçağı. |
| falez | * Bkz. yalıyar. |
| falihayır | * İyiye yorulur olgu. |
| fallus | * Erkeklik organı. |
| falname | * Fala bakmanın inceliklerini ve yorumlama özelliklerini anlatan kitap. |
| falso | * Bir parça çalınır veya söylenirken yapılan nota yanlışlığı. * Yanlışdavranış. |
| falso çıkmak | * bozuk olmak, umduğunu bulamamak. |
| falso vermek | * bozulmaya yüz tutmak, açık vermek. |
| falso yapmak | * yanlışçalmak, söylemek. * yanlışdavranışta bulunmak. |
| falsolu | * Yanlış, hatalı, kusurlu. |
| falsosuz | * Hatasız, kusursuz. |
| falya | * Toplarıateşlemek için ağız otunun konulduğu delik. * Kapıp koyuverme, salıverme. |
| falyanos | * Yunus balığının iri bir türü. |
| familya | * Aile. * Birçok ortak özellikleri sebebiyle bir araya getirilen cinslerin topluluğu, fasile. * Karı, eş. |
| fan | * Havalandırma aracı, pervane, pervane kanadı; vantilâtör. * Sıcak veya soğuk havayıdengeli olarak savuran araç. |
| fanatik | * Bir kimseye veya bir şeye aşırıdüşkünlük ve tutkuyla bağlı olan (kimse), mutaassıp, bağnaz. |
| fanatizm | * Bir kimseye veya bir şeye aşırıdüşkünlük ve tutkuyla bağlılık, taassup, bağnazlık. |
| fanfan | * Konuşmasıçok iyi anlaşılmayan (kimse). |
| fanfar | * Üflemeli bakır çalgılardan oluşan orkestra. * Bu orkestranın çaldığıtartımlıve canlıparça. |
| fanfin | * “Anlaşılmayan yabancı bir dille konuşmak” anlamında kullanılan fanfin etmek deyiminde geçer. |
| fangri | * Mercan türünden bir balık. |
| fani | * İnsan gözünün algıladığıışık şiddeti. |
| fâni | * Ölümlü, gelip geçici, kalımsız. |
| fâni dünya | * Ölümlü, kalımsız dünya. |
| fanilâ | * Genellikle ince pamuk ipliğinden dokunmuş, ten üzerine giyilen iç çamaşırı. * Yumuşak yünden örülmüşveya dokunmuş, hafif ve gevşek kumaş. |
| fânilik | * Fâni olma durumu. |
| fanta | * Mavimsi yeşil renkli bir tür baştankara. |
| fantasma | * Gerçekte olmadığıhâlde var gibi görünen hayal. |
| fantastik | * Gerçekte var olmayan, gerçek olmayan, hayalî. * XVIII. yüzyıldan başlayarak Fransa’da gelişen bir edebî tür. |
| fantaziye | * Bkz. fantezi. |
| fantazya | * Arap atlılarının bayramlarda yaptıkları gösteri, atlı gösteri. |
| fantazyalı | * Fantazyası olan. |
| fantezi | * Sonsuz, sınırsız hayal. * Değişik heves, değişik beğeni, değişik düşünüş. * Süslü ve türü değişik olan. * Serbest biçimli beste veya alaturkada serbest biçimli şarkı. |
| fantezist | * Fantezi meraklısı, fanteziye düşkün. |
| fanti | * İskambil oyunlarında oğlan, bacak, veya vale adlarıyla bilinen kâğıt. |
| fantom | * Hayalet. |
| fanus | * Süslü, ayaklıfener. * Saat, mikroskop gibi araçlarıtozdan korumak için üzerlerine kapatılan, yarım küre biçiminde cam kap. * Genellikle silindir biçiminde olan mum, gaz lâmbası gibi aydınlatma araçlarının çevresini kapatarak rüzgârdan koruyan cam mahfaza. |
| fanuslu | * Fanusu olan. |
Kategoriler