| hamaset | * Yiğitlik, kahramanlık, cesaret. |
| hamasî | * Yiğitlerden ve yiğitliklerden söz eden (destan, şiir). |
| hamaylı | * Bkz. hamail. |
| Hambelî | * 343 Hanbelî. |
| hamburger | * Bir tür köfteli ve yuvarlak ekmekli sandviç. |
| hamburgerci | * Hamburger yapan veya satan kimse. |
| hamdetme | * Hamdetmek işi veya biçimi. |
| hamdetmek | * Tanrı’ya şükretmek. |
| hamdüsena | * Tanrı’ya olan şükran duygularını bildirme. |
| Hamel | * Koç burcu. |
| hamhalat | * Kaba saba, görgüsüz. * Verimsiz, çorak, kuru. |
| hamız | * Asit. |
| hami | * Gözeten, koruyan, koruyucu (kimse). * Kayıran, kayırıcı(kimse). |
| hamil | * Elinde bulunduran, üzerinde taşıyan. * Destek, bindi. |
| hamil olmak | * üzerinde bulundurmak, taşımak. |
| hamile | * Gebe, yüklü, aylı. |
| hamilelik | * Gebelik. * Hamile elbisesi. |
| hamilen | * Üzerinde taşıyarak. |
| hamilikart | * Tavsiye edildiği yazılıkartı, pusulayıtaşıyan kimse. |
| haminne | * Yaşlıve saygıduyulan kadınlara verilen unvan. |
| hamisiz | * Koruyucusu, kayıranı olmayan. |
| hamiş | * Mektup kâğıdının boş bir yerine yazılan ek düşünce, çıkma, not (post scriptum). |
| hamiyet | * Bir insanın yurdunu, ulusunu ve ailesini koruma çabası. |
| hamiyetli | * Hamiyeti olan. |
| hamiyetperver | * Hamiyetli, hamiyet sahibi. |
| hamiyetperverlik | * Hamiyet sahibi olma. |
| hamiyetsiz | * Hamiyeti olmayan. |
| hamiyetsizlik | * Hamiyetsiz olma durumu. |
| hamla | * Küreklerin bir kez suya daldırılıp çıkarılması. * Bu biçimde sandalın aldığıyol. * Kıçtan birinci oturak. |
| hamlacı | * Büyük sandal ve kayıklarda kıçtan birinci oturakta kürek çeken kimse. |
| hamlaç | * Üfleç. |
| hamlama | * Hamlamak. * Çini toprağından yapılmışnesnelerin ilk pişirilişi. * Bu pişirmenin yapıldığıfırın bölümü. |
| hamlamak | * Uzun zaman idman yapmamak, hareket etmemek yüzünden gücünü veya çevikliğini yitirmek. |
| hamlaşma | * Hamlaşmak durumu. |
| hamlaşmak | * Hamlamak durumu. |
| hamle | * İleri atılma, atılım. * Saldırış, savlet. * Satrançta ve damada taşsürme işi. * Atak (II). |
| hamle etmek (veya yapmak) | * atılmak, saldırmak. * önemli bir işe girişmek, bir işte başarı sağlamak için çaba harcamak. |
| hamleci | * Atılımcı. |
| hamletme | * Hamletmek işi. |
| hamletmek | * Bir sebebe yüklemek, yormak. |
| hamlık | * Ham olma durumu. * İdmansızlık. |
| hamse | * Divan edebiyatında beşmesnevînin bir araya gelmesinden oluşan eser. |
| hamsi | * Hamsigillerden, Akdeniz, Karadeniz ve BatıAvrupa kıyılarında avlanan, 10-12 cm boyunda, ince uzun bir balık (Engraulis encrasicholus). |
| hamsi buğulama | * Hamsinin fırında pişirilen yemeği. |
| hamsi çorbası | * Hamsi ile yapılan çorba. |
| hamsigiller | * Kemikli balıkların hamsi, ringa, sardalye, tirsi balıklarını içine alan bir familyası. |
| hamsikuşu | * Baharat, un ve yumurtaya bulanarak yapılan hamsi tavası. |
| hamsili pilâv | * Hazırlanan iç pilâvın üzerine ayıklanıp temizlenmişhamsilerin konulmasıve fırında pişirilmesiyle yapılan bir tür pilâv. |
| hamsin | * Erbainden sonra gelen, 31 ocakta başlayan elli günlük kışdönemi. |
| hamt | * Tanrı’ya şükretme. |
Kategoriler