| muşambalaşmak | * Muşamba gibi olmak, muşamba durumunu almak, muşambaya dönmek. |
| muşmula | * Gülgillerden, 2-3 m yükseklikte dikenli küçük bir ağaçcık (Mespilus germanica). * Bu ağacın olgunlaşıp çürüdükten sonra yenilebilen, yuvarlak, mayhoş, buruk ve beşçekirdekli meyvesi, döngel, beş bıyık. |
| muşmula gibi | * yüzünde pek çok buruşuk ve kırışık bulunan. |
| muşta | * Karşısındakine vurmak için özel olarak açılmışdeliklerine parmakların geçirilmesi ile kullanılan demir parçası. * Kunduracıların, derileri vurarak inceltmek için kullandıklarımetalden tokmak. * Parmağın biri bükülüp sivriltilerek vurulan yumruk. |
| muştalama | * Muştalamak işi. |
| muştalamak | * Muşta ile vurmak. |
| muştu | * Sevindiren haber, sava, müjde. |
| muştucu | * Muştu getiren, savacı, müjdeci. |
| muştulama | * Muştulamak işi. |
| muştulamak | * Sevinilecek bir işin, olayın, vb. nin olduğunu birine haber vermek, mujdelemek. |
| muştulanma | * Muştulanmak işi, müjdelenme. |
| muştulanmak | * Sevinçli bir haber verilmek, müjdelenmek. |
| muştulu | * Muştu bildiren, sevindirici, müjdeli. |
| muştuluk | * Muştucuya verilen armağan, müjdelik. |
| mut | * Bütün özlemlerin eksiksiz ve sürekli olarak yerine gelmesinden duyulan kıvanç, kut, saadet. |
| mut | * Elli şiniklik tahıl ölçeği. |
| muta | * Veri. |
| mutaassıp | * Bağnaz. |
| mutabakat | * Uyuşma, anlaşma, itilâf. * Uygunluk. * Uyum. |
| mutabık | * Birbirine uyan, aralarında anlaşmazlık olmayan. * Uygun. |
| mutabık kalmak | * uyuşmak, anlaşmaya varmak. |
| mutabık olmak | * aralarında anlaşmazlık olmamak, anlaşmak. |
| mutaf | * Keçi kılından hayvan çulu, yem torbası gibi şeyler dokuyan kimse. * Keçi kılından dokunmuşveya örülmüşhayvan çulu, yem torbası gibi şey. |
| mutallâka | * Boşanarak dul kalmışkadın. |
| mutantan | * Görkemli, şatafatlı. |
| mutariza | * Yayayraç, parantez. |
| mutasarrıf | * Kendinde kullanım hakkı olan, elinde bulunduran. * Tanzimat’tan sonra, Osmanlıyönetim teşkilâtında sancakların yöneticisine verilen ad. |
| mutasarrıflık | * Mutasarrıfın görev ve makamı. * Sancak. |
| mutasavver | * Tasarlanmış, düşünülmüş. |
| mutasavvıf | * Tasavvuf inançlarını benimseyerek kendini Tanrı’ya adamışkimse, sofi. |
| mutasyon | * Değişinim. |
| mutasyonist | * Değişinimci. |
| mutasyonizm | * Değişinimcilik. |
| mutat | * Alışılmış, alışılan. * Alışkanlık, alışılmışşey. |
| mutatabbip | * Hekimlik taslayan kimse. |
| mutavaat | * Boyun eğme, uyma, itaat etme. * Dönüşlü. |
| mutavaat fiili | * Bkz. dönüşlü fiil. |
| mutavassıt | * Aracı. * Orta, ortalama. |
| mutazarrır | * Zarar görmüş, zarara uğramış. |
| mutçuluk | * Hayatın anlamınımutlulukta bulan, insan davranışlarının mutluluk isteğiyle belirlendiği görüşüne dayanan ahlâk öğretisi, evdemonizm. |
| muteber | * Saygın, itibarı olan, hatırısayılır. * İnanılır, güvenilir, sözü geçer. * Yürürlükte olan, geçerliliği olan. |
| muteber olmak | * yürürlükte olmak, geçerli olmak. |
| muteber olmak üzere | * geçerli olarak. |
| mutedil | * Düşünce, işvb.de aşırıya kaçmayan, ılımlı, itidalli. * Ilıman. |
| mutedillik | * Ilımanlık. |
| mutekit | * Bir şeye inanan, itikat eden, inançlı, inanlı, imanlı, mümin, dindar. |
| mutemet | * Kendisine inanılıp güvenilen kimse. * Dairelerde, işyerlerinde bazıpara işlerine bakan görevli. |
| mutemetlik | * Mutemedin görevi. |
| mutena | * Özenilmiş, özenle yapılmış. * Seçkin, önemli. |
| muteriz | * Karşı gelen, itiraz eden, itirazcı. * İtiraz eden (kimse). |
Kategoriler