| orducu | * Savaşalanına gitmek için yola çıkan Osmanlı ordusunun her türlü ihtiyaçlarını sağlamak için birlikte giden zanaatçılar ve esnafa topluca verilen ad. |
| ordugâh | * Ordunun konakladığıyer. |
| ordusuz | * Ordusu olmayan. |
| orfoz | * Hanigillerden, Ege ve Akdeniz’de bulunan, eti beyaz ve lezzetli, 10 kg dan 50 kg a kadar ağırlığı olan bir balık türü (Epinepheles gigas). |
| org | * Klâvyeli büyük ve küçük borulardan yapılmış, körüklerden elde edilen havanın bu borulardan geçmesiyle değişik ses tonlarıverebilen, genellikle kilise çalgısı, erganun. |
| organ | * Canlı bir vücudun, belirli bir görev yapan ve sınırlarıkesin olarak belirlenmiş bölümü, üye, uzuv. * Bir görevi, bir işi yerine getirmekle yükümlü kuruluş. |
| organ aktarımı | * Bkz. organ nakli. |
| organ nakli | * İşlevini yitirmiş bir organın yerine sağlam bir organıkoyma, organ aktarımı, transplântasyon. |
| organik | * Organlarla ilgili, uzvî. * Bir görevi yerine getirmekle yükümlü kuruluşla ilgili olan. * Canlı, güçlü (ilişki). |
| organik kimya | * Karbon birleşiklerinin incelenmesini konu alan kimya bölümü. |
| organik kütle | * Birleşimindeki ögelerin büyük ve belirgin bölümü canlıvarlıklardan oluşan kayaç. |
| organikçi | * Organik kimya uzmanı. |
| organizasyon | * Düzenlemek işi, düzenleme, tertip. * Devlet, idare, toplum vb.nin düzenleniş biçimi. * Düzenli bir grup üyelerinin bütünü. * Kuruluş, kurum, teşkilât. |
| organizatör | * Düzenleyici. |
| organize | * Düzenlenmiş, düzenli. |
| organize etmek | * düzenlemek. |
| organize sanayi | * Birbirini bütünleyen, değişik sanayi kollarının ve kuruluşlarının oluşturduğu işalanı. |
| organize suç | * Çeşitli kişi ve örgütlerce plânlanıp işlenen suç. |
| organizma | * Canlı bir varlığı oluşturan organların bütünü, uzviyet. * Herhangi bir canlıvarlık. |
| organlaşma | * Organlaşmak işi. |
| organlaşmak | * (canlılar için) Organlar oluşmak. |
| organlık | * Organ olma durumu. |
| organoleptik | * Cisimlerin duyu organlarınıetkileme yeteneği. |
| organtin | * Seyrek dokunmuş, ince, sert bir kumaş. * Bu kumaştan yapılmış. |
| organze | * İpek veya keten iplikle dokunmuş, tülbent inceliğinde bir çeşit kolalıkumaş. * Bu kumaştan yapılmış. |
| orgazm | * Cinsel uyarım ve zevkin en yüksek noktası. |
| orgcu | * Org çalan sanatçı. |
| orgeneral | * Asıl görevi ordu komutanlığı olan rütbesi en yüksek general. |
| orgenerallik | * Orgeneralin rütbesi. * Orgeneralin makamıve görevi. |
| orijin | * Soy sop. * Köken, başlangıç, kaynak. |
| orijinal | * Özgün. * Alışagelenden daha değişik, şaşırtıcınitelikte olan. * Fabrikasınca yapılmışolan, taklit olmayan (araç ve gereç). * Otantik. |
| orijinalite | * Özgünlük. * Alışılagelenden değişik, şaşırtıcınitelikte olma durumu. |
| orijinallik | * Orijinal olma durumu, özgünlük. |
| orkestra | * Yaylıve üflemeli çalgılar topluluğu. * Eski Yunan tiyatrolarında, sahne ve seyirciler arasındaki çember biçiminde koro yeri. * Bazıtiyatroların birinci katında sahne veya perdeye en yakın koltuklara verilen ad. |
| orkestracı | * Orkestrada görevli kimse. |
| orkestralama | * Bir çalgıtopluluğu için yazılmışparçanın notalarını, çalgıların tınıfarklarını göz önünde tutarak, bu topluluğu oluşturan çalgılar arasında paylaştırma sanatı. |
| orkestralı | * Orkestrası olan. |
| orkestrasız | * Orkestrası olmayan. |
| orkide | * Salepgillerden, çiçeklerinin güzelliği dolayısıyla camlıklarda yetiştirilen birtakım bitki türlerinin ortak adı. |
| orkinos | * Uskumrugillerden, boyu 2,5 m kadar olabilen, eti yenir bir balık, ton (Thunnus). |
| orkit | * Er bezlerinin iltihaplanıp şişmesi. |
| orlon | * Yapay dokuma ipliği. * Bu iplikle dokunmuşkumaş. |
| orman | * Ağaçlarla örtülü genişalan; bu ağaçların bütünü. |
| orman çayırı | * Orman içerisindeki açıklıklarda veya orman ağaçlarının altında yetişen tabiî çayır. |
| orman evi | * Orman koruma memurunun evi. |
| orman gibi | * (saç, kaşvb. için) gür, çok. |
| orman gülü | * Avrupa, Asya dağlarında yetişen açelyaya benzer bitki. |
| orman işletmesi | * Ormanla ilgili işleri yürüten kamu kurumu. |
| orman kebabı | * Tas kebabına benzer bir çeşit et yemeği. |
| orman kibarı | * Ayı. * Kaba, görgüsüz, bayağı(adam). |
Türkçe Sözlük O Sayfa 15
