Kategori: Türkçe
Türkçe Kategorisi | Türkçe Yazılar |
-
En Çok Kullanılan Türkçe Terimler
Merhaba nasılsınız?
İyiyim teşekkür ederim.
Adınız ne?
Adım Ahmet.
İyi günler.
Teşekkür ederim.
Önemli değil.
Rica ederim.
Özür dilerim.
Güle güle.
Hoşçakal.
Tebrikler.
Geçmiş olsun.
Hayırlı işler.
Günaydın.
Hayırlı olsun.
Güle güle kullan.
İyi eğlenceler.
Saat kaç?
Bugün ayın kaçı?
Yardımcı olabilir miyim?
Kaç yaşındasın?
Maç kaç kaç bitti?
İyi şanslar.
Çok güzel görünüyorsun.
Bugün çok mutluyum.
Bugün hiç keyfim yok.
Beklettiğim için özür dilerim.
İyi akşamlar.
İyi geceler.
Tatlı rüyalar.
Görüşürüz.
-
Türkçe Dili Hakkında İlginç Bilgiler
Dünyanın en zor dilleri arasında yer alan Türkçe aynı zamanda dünya da en çok konuşulan diller arasında da yer almaktadır. Öyle ki 12 ülke de 250 milyon kişi tarafından konuşulmaktadır.
İlginç örneklere yer verecek olursak örneğin;
En uzun kelime: Muvaffak
iyetsizleştiricileş
tiriveremeyebilecek
lerimizdenmişsinizcesine (70 adet harften oluşuyor. Anlamı ise “Hemencecik başarısızlaştırıcı hâline getiremeyeceğimiz kişilerden biriymişsiniz gibi”)
Türk Dil Kurumu’ndaki en uzun kelime ise: Kuyruksallayangiller (20 adet harften oluşuyor)
En çok anlamı olan kelime: Çıkmak ( bu kelimenin 58 anlamı var)
En sık rastlanan isim ve soyadı: Mehmet Yılmaz
En uzun isim: Abdulmuttalip (13 adet harften oluşuyor.)
En uzun soyadı: Kocakethüdaoğullarından (23 adet harften oluşuyor.)
En uzun şehir adı: Afyonkarahisar (14 adet harften oluşuyor.)
En uzun ilçe adı: Şereflikoçhisar (15 adet harften oluşuyor.)
En uzun cadde adı: Profesör Doktor Muammer Aksoy Caddesi (26 adet harften oluşuyor.)
Diğer bazı ilginç örnekler de şöyle sıralanabilir:
Türk harflerinin kabul ve tatbiki hakkındaki kanuna göre “i” harfi “ı” harfinden önce gelirken sıralama da “ı” harfi önce gelmektedir.
Türk Alfabesinde 29 harf vardır; fakat günümüz Türkiye Türkçesi daha fazla sayıda ses içermektedir. Her sesin harf olarak gösterimi yoktur.
Dilimizdeki hafta sözcüğü Farsça “yedi” anlamına gelen “heft” sözcüğünden gelmektedir.
Günlük dilde çokça kullandığımız “ve” bağlacı dilimize Arapça dan geçmiştir.
“Ayol” ünlemi, kökenini “Ey oğul” hitabından almaktadır.
“Ulan” ünleminin “oğlan” sözcüğünden evrildiği düşünülmektedir.
Oğlan sözcüğü eski zamanlarda hem kız hem erkek çocuklarına kullanılmaktaydı. -
Türkçe Dili Hakkında
Türkçe batıda Balkanlar’dan başlayıp doğuda Hazar Denizi sahasına kadar konuşulan Altay dillerinden biridir.Yaşı 8500 olan Türkçe, bugün yaşayan dünya dilleri arasında en eski yazılı belgeleri olan dildir.Bu belgeler,çivi yazılı Sümerce tabletlerdeki alıntı kelimelerdir.Dünyada en fazla konuşulan 5. Dil konumundadır.Sondan eklemeli bir dildir bundan dolayı kullanılan herhangi bir eylem üzerinden istenildiği kadar sözcük üretebilir.Tüürkçe çok geniş kullanımıyla birlikte zengin bir dildir ve genel itibarıyla “özne-nesne-yüklem” biçimindeki cümle kuruluşuna sahiptir.Türkçeyi konuşan sayısı yaklaşık olarak 69,000.000 kişidir.
-
Türkçe’nin Resmi Dil Olarak Kullanıldığı Ülkeler
Türkçe’nin Resmi Dil (Anadil) Olarak Kullanıldığı Ülkeler;
1- Türkiye Cumhuriyeti
2- Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti
3- Güney Kıbrıs Rum YönetimiTürkçe’nin Konuşulduğu Ülkeler:
1- Türkiye
2- Bulgaristan
3- Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti
4- Makedonya
5- Azerbaycan
6- Yunanistan
7- Kosova
8- Romanya
9- Suriye
10- Irak -
Türkçe Çeviri
Türkçe Dili Hakkında;
Türkçe, Türk dili ya da Türkiye Türkçesi, batıda Balkanlar’dan başlayıp doğuda Hazar Denizi sahasına kadar konuşulan Altay dillerinden biridir. Yaşı, en eski hesaplara göre 8500 olan Türkçe, bugün yaşayan Dünya dilleri arasında en eski yazılı belgelere sahip olan dildir. Bu belgeler, çivi yazılı Sümerce tabletlerdeki alıntı kelimelerdir.Türk yazı dilleri içinde Oğuz sahası yazı dillerinden Osmanlı Türkçesinin devamını oluşturur. Başta Türkiye olmak üzere eski Osmanlı İmparatorluğu coğrafyasında konuşulan Türkçe, dünyada en fazla konuşulan 5. dildir. Türkçe sondan eklemeli bir dildir. Bundan ötürü kullanılan herhangi bir eylem üzerinden istenildiği kadar sözcük türetilebilir. Türkiye Türkçesi bu yönünden dolayı diğer Türk dilleriyle ortak ya da ayrık bulunan onlarca eke sahiptir. Türkçe çok geniş kullanımıyla birlikte zengin bir dil olmasının yanı sıra, genel itibarıyla “özne-nesne-yüklem” biçimindeki cümle kuruluşuna sahiptir.
Türkiye Türkçesi konuşanların dünya üzerinde yayılımı
Resmi Dil
Türkiye, KKTC, Kıbrıs, Makedonya (Şehir seviyesinde), Kosova,Irak (Bölgesel)
1.000.000 dan fazla konuşan
Almanya
500.000 – 1.000.000 arası konuşan
Bulgaristan, Suriye
100.000 – 500.000 arası konuşan
Fransa, Hollanda, Belçika, Birleşik Krallık, Avusturya, ABD, Özbekistan,Azerbaycan, Rusya
25.000 – 100.000 arası konuşan
Yunanistan, Avustralya, Kanada, Meksika, Rusya, İsveç, Danimarka, İsviçre, Romanya
25.000 az konuşan/ hiç konuşmayan
Kalan ülkelerTürkiye Türkçesi, batıdan doğuya doğru Balkanlar, Ege Adaları, Anadolu, Kıbrıs Adası, Orta Doğu olmak üzere Avrupa ve Asya kıtalarında yazı dili ve çeşitli ağızlarıyla konuşulmaktadır. Aynı grupta yer aldığı diğer Oğuz grubu yazı dilleri de bu sahanın doğu ve güneyinde; Kafkaslar, Azerbaycan, İran, Hazar Denizi’nin güneydoğusunda konuşulmaktadır.
“İstanbul ağzı”, Türkiye Türkçesi yazı dilinin kaynağı olarak kabul edilir; yazı dili bu ağız temelinde oluşmuştur. Anadolu ağızlarında ve Türk yazı dillerinin bazılarında bulunan “açık e” (/ǝ/), “hırıltılı h” (/ḫ/) ve “öndamaksıl n” (/ŋ/) sesleri, İstanbul ağzı dolayısıyla yazı dilinde de yoktur. Ayrıca yine diğer Türk lehçe ve ağızlarında bulunan /q/, /w/ gibi fonemler de bulunmaz.
Google Genel “Türkçe Çeviri” Arama Verileri
Son Zamanlarda Popüler “Türkçe Çeviri” Aramaları
+%1.000 +%550 +%550 +%180 +%110 +%100 +%100 +%100 +%60 +%60 En Sık Yapılan Türkçe Çeviriler
Bütün Türkçe Çevirileri
Türkiye Türkçesi Ağızları
Ağız Bölgeleri
Türkiye Türkçesi, tarihî Osmanlı İmparatorluğu coğrafyasında günümüzde konuşulmaya devam eden Türk ağızları bakımından bazı gruplara ayrılır. Söz konusu gruplandırma için Anadolu ve Rumeli ağız bölgelerinden söz edilir.
Anadolu Ağız Bölgesi
Türkiye Türkçesinin kollarından Anadolu kolu ana ağız grupları bakımından Doğu Grubu, Kuzeydoğu Grubu ve Batı Grubu olarak üçe ayrılır. Prof. Dr. Leylâ Karahan’ın Anadolu Ağızlarının Sınıflandırılması adlı çalışması Anadolu ağızları üzerine yapılmış en geniş akademik çalışmadır.
Anadolu ağız bölgesi, Türkiye’nin Anadolu topraklarını içerir. İlk aşamada sınır bu şekilde belirtilmiş ve incelenmiştir.
Doğu Grubu
Doğu 1. Grup: Ağrı, Van, Muş, Bitlis, Bingöl, Siirt, Diyarbakır, Mardin, Hakkâri, Urfa (Birecik, Halfeti hariç), Palu, Karakoçan ağızları.
Doğu 2. Grup: Kars (Ardahan, Posof hariç), Erzurum, Aşkale, Ovacık, Narman, Pasinler, Horasan, Hınıs, Tekman, Karayazı, Erzincan, Tercan, Çayırlı, Kemah, Refahiye, Gümüşhane ağızları.
Doğu 3. Grup: Ardahan, Posof , Artvin, Şavşat, Yusufeli, Ardanuç, Oltu, Tortum, Olur, Şenkaya, İspir ağızları.
Doğu 4. Grup: Kemaliye, İliç (Erzurum), Elâzığ, Keban, Baskil, Ağın, Harput, Tunceli ağızları.
Kuzeydoğu Grubu
Kuzeydoğu 1. Grup: Trabzon, Rize, Kalkandere, İkizdere, Gündoğdu, Büyükköy ağızları.
Kuzeydoğu 2. Grup: Çayeli, Çamlıhemşin, Pazar, Ardeşen, Fındıklı ağızları
Kuzeydoğu 3. Grup: Arhavi, Hopa, Borçka, Kemalpaşa, Muratlı, Ortacalar, Göktaş, Camili, Meydancık, Ortaköy ağızları.
Batı Grubu
Batı 1. Grup: Afyonkarahisar, Antalya, Aydın, Balıkesir, Bilecik, Burdur, Bursa, Çanakkale, Denizli, Eskişehir, Isparta, İzmir, Kütahya, Manisa, Muğla, Uşak, Nallıhan ağızları.
Batı 2. Grup: İzmir, Sakarya ağızları.
Batı 3. Grup: Bolu (Göynük, Mudurnu, Seben, Kıbrısçık hariç), Zonguldak, Bartın, Kastamonu (Tosya hariç), Ovacık, Eskipazar ağızları.
Batı 4. Grup: Beypazarı, Çamlıdere, Kızılcahamam, Güdül, Ayaş, Göynük, Mudurnu, Seben, Kıbrısçık, Çankırı (Ovacık, Eskipazar, Kızılırmak hariç), Tosya (Kastamonu), Boyabat, Çorum, İskilip (dağ köyleri hariç), Bayat, Kargı, Osmancık ağızları.
Batı 5. Grup: Sinop (Boyabat hariç), Samsun (Havza, Ladik hariç), Ordu (Mesudiye hariç), Giresun (Şebinkarahisar ve Alucra hariç), Şalpazarı ağızları.
Batı 6. Grup: Havza, Ladik, Amasya, Tokat, Sivas (Şarkışla ve Gemerek hariç), Mesudiye, Şebinkarahisar, Alucra, Malatya, Hekimhan, Arapkir ağızları.
Batı 7. Grup: Tarsus, Ereğli, Konya merkez ilçesinin bazı köyleri, Adana, Hatay, Kahramanmaraş, Gaziantep, Adıyaman, Darende, Akçadağ, Doğanşehir, Birecik, Halfeti ağızları.
Batı 8. Grup: Ankara, Haymana, Balâ, Şereflikoçhisar, Çubuk, Kırıkkale, Keskin, Kalecik, Kızılırmak, Çorum (merkez ilçe ile güneyindeki ilçeler), Kırşehir, Nevşehir, Niğde, Kayseri, Şarkışla, Gemerek, Yozgat ağızları.
Batı 9. Grup: Konya (merkez ilçesinin bazı yöreleri ve Ereğli hariç), Mersin (Tarsus hariç) ağızları.
Rumeli Ağız Bölgesi
Türkiye Türkçesinin kollarından Rumeli kolu ana ağız grupları bakımından Doğu Rumeli ve Batı Rumeli olarak ikiye ayrılır. Ayrıca bu ağız yörelere göre Gagavuzca ile benzer ve aynı özellikler taşımaktadır.
Batı Rumeli
Batı Rumeli kolunun özellikleri Gyula Németh’in “Bulgaristan Türk Ağızlarının Sınıflandırılması Üzerine” adlı makalesinde, 8 maddede gösterilmiştir. Sonrasında birçok çalışmada da bu madde açıklaması benimsenmiş, uygulanmıştır. Batı Rumeli sahasının coğrafi sınırları Bulgaristan’da Tuna’nın hemen güneyindeki Lom’dan doğuya doğru Vraça, Sofya, Samokov’dan doğuya doğru ilerleyip Köstendil’e uzanır. Ayrıca Makedonya, Arnavutluk, Bosna-Hersek ve Sırbistan’da Adakale’yi uç olarak kapsar. Kosova da Batı Rumeli Türkçesinin içinde yer alır.
Doğu Rumeli
Batı Rumeli’nin doğusunda kalan bütün alandır. Bulgaristan’da Lom, Vraça, Sofya, Samokov ve Köstendil şehirlerinin doğusundan itibaren ülkenin tamamı, Yunanistan, Makedonya’nın güney kesimleri ve Türkiye’nin Trakya’sı (Doğu Trakya) bu sahanın içindedir.
Bögelere Göre Türkçe Temsilî Şekilleri
Yazı Dili Batı Rumeli
Kuzey Makedonya-KosovaDoğu Rumeli
Rodoplar (Bulgaristan-Yunanistan)Karadeniz Güneydoğu Anadolu Ege gidiyorum gideym/cideym gityirin kitéyrım/cideyrum gidirem gidiveyom ağladığım kadar agladıgım ka’ ağladığım gıda(nı) āladuğum kadar ağladıgım gadar ağladığım gadā görmüş gürmiş/cürmiş gȫmüş körmiş görmiş görmüş/gȫmüş güzel kız güzel/cüzel kız güzel gız küzel kiz gözel gız güzel gız ne yapacakmış? n’yapacak imiş? ni yapçāmış? n’ābaçāmiş? ne yapcahmış? n’apıvēcēmiş? yağmura mı bakıyorsun? yagmura mi bakaysın yağmıra mı bakyısın? yāmora mi pakayisun? yagmıra mı bagıyorsun yağmıra mı bakıyoñ koşacağım koşacim/koşacagım kaşçan koşacağum/koşeceem goşacağam goşçem