Velsegna du dag over fjordan, velsegna du lys over land
– Velsegna sen fiyordun üzerinde gün, velsegna sen karanın üzerinde ışık
Velsegna de evige ordan om håp og ei utstroken hand
– Sonsuz umut ordanını ve uzanmış bir eli kutsa
Verg dettan likkje du gav oss den dagen du fløtta oss hit
– Bizi buraya taşıdığın gün bize verdiğin gibi koru
Så vi veit at du aldri vil latt oss forkomme i armod og slit
– Böylece biliyoruz ki yoksulluk ve emek içinde ölmemize asla izin vermeyeceksin.
Vi levde med huva i handa, men hadde så sterk ei tru
– Başımız elimizdeyken yaşadık ama çok güçlü bir inancımız vardı.
Og ett har vi visselig sainna, vi e hårdhausa vi som du
– Ve birimiz kesinlikle sainna, biz e hardhausa senden hoşlanıyoruz
No har vi den hårdaste ria, vi slit med å kave oss fram
– Şimdi en zor ria’ya sahibiz, ilerlemek için mücadele ediyoruz
Mot lyset og adventstia, det e langt sør tel Betlehem
– Işık ve adventstia’ya doğru, uzak güney tel Bethlehem
Guds fred over fjælle og åsen, latt det gro der vi bygge og bor
– Dağların ve Tepelerin üzerinde Tanrı’nın huzuru, inşa ettiğimiz ve yaşadığımız yerde büyümesine izin verin
Guds fred over dyran på båsen og ei frosen og karrig jord
– Kabindeki hayvanlar ve donmuş ve çorak bir dünya üzerinde Tanrı’nın huzuru
Du ser oss i mørketidslande, du segne me evige ord
– Bizi karanlık topraklarda görüyorsun, bana sonsuz sözler söylüyorsun.
Husan og fjælle og vatne og folke som leve her nord
– Evler, dağlar, göller ve burada Kuzeyde yaşayan insanlar
Husan og fjælle og vatne og folke som leve her nord
– Evler, dağlar, göller ve burada Kuzeyde yaşayan insanlar
